Kısa Adı KYÖD Olan Kurumlar Topluluğu

Kocaeli Yüksek Öğrenim Derneği, üç kez kapatılmış olmasına rağmen 73 yaşına ulaştığı bugünlerde dernek, vakıf, okul, spor kulübü ile yaklaşık 800 üyeli bir kurumlar topluluğudur. Kuruluşundan itibaren KYÖD kentle o denli bütünleşmiştir ki İl Genel Meclisi ve Belediye bütçelerinden katkılar almış, Pişmaniye Gecesi gibi aktiviteleri ile kent kültüründe öncü bir konuma gelmişti. Gece’de mizahi ağırlıklı Pişmaniye Dergisi yok satardı. Sonraları daha kültürel bir çizgi izleyen “Ayça” dergisi de keza aynı şekildeydi. F. Yavuz Ulugün döneminde Pişmaniye Dergisi’ne ek, aylık “KYÖD Haber”, dernek ve kentten haberler ağırlıktaydı ve üyelere ücretsiz dağıtılırdı.

Dernek, yıllar boyunca sayısı binleri aşan öğrenciye burslar vermiş, üniversite hazırlık kursları açmış, İstanbul’da belediye ve özel idarenin katkılarıyla 55 kişilik bir yurt binası kiralayarak, ardından da Kocaeli Yurdu’nun yapımına öncülük ederek İzmitli öğrencilere ucuz konaklama olanağı sağlamıştır. Dernek üyeleri, her yaz dönemi bir tiyatro oyununu köylere kadar giderek oynamıştır. İhtiyacı olan köylerde kütüphaneler açılmış, Atatürk büstleri dağıtmış, kültürel, hatta tarımsal amaçlı bilgiler sunulmuş ve bazı okullar onarılmıştır. Yardım amaçlı faaliyetlere halkın katılımı yüksekti. Örneğin yardım amaçlı yapılan bir geziye 225 kişi iştirak etmişti. Dernek, faaliyetleriyle Kocaeli’nin hem eğitim hem kültürel yönden ilerlemesine büyük katkı sağlamıştır.

KYÖD, 1947-48’lerin İzmit’inde bir avuç yükseköğrenim gencinin dayanışma ruhuyla kurulmuş, kent halkının her kesimiyle kaynaşmış ve destek görmüştür. İlk beş kurucusundan Necmi Onur, o zamanlar adı Yüksek Tahsil Talebe Derneği’nin kuruluşunu şöyle anlatıyor. “İzmit’i bırakıp da okumak için İstanbul’a gittiğimizde birbirimizi görememenin acısı çökerdi yüreğimize. Ancak tatillerde Halkevi’nin salonunda oturur ve ayrılıklarımızın acısını çıkarırdık.” İşte bu sohbetlerin ürünüdür, Kocaeli Yüksek Öğrenim Derneği. Kurucular 1945 yılında kurulan İzmit Lisesi’nin 1947 yılındaki ilk mezunlarıdır aslında. O yıllarda oldukça küçük İzmit’in çocukları olarak bir araya geldiklerinde “bir dernek kursak, İstanbul’a bir yurt açsak, İzmitli yükseköğrenim gençlerini o yurt binasında bir araya getirsek” sohbetleridir amaca götüren.

Böylece İstanbul’da okumakta olan üniversite öğrencileri Orhan Demirağcı, Nihat Türel, Kemal Koç, Behçet Tınaztepe, Aydoğan Demirsoy ve Necmi Onur, Demirağcı’nın başkanlığında “Kocaeli Yüksek Tahsil Talebe Cemiyeti”ni kurdular. Tüzükte kurucular olarak Behçet Tınaztepe, Bedri Işıl, Necmi Onur, Kemal Koç ve Orhan Demirağcı görünüyordu.

Masraflar için ilk bağışı Belediye Başkanı Kemal Öz, cebinden verdiği 250 TL ile yapmıştı. Türkyolu Gazetesi’nin sahibi Rıfat Yüce ise tüzüklerini ücretsiz yayınlamıştı. Her ne kadar kuruluş yılı 1947 olarak kabul görmüş olsa da resmi kuruluş tarihi 2 Ağustos 1948’dir. Kararın 1947 yılında verilmiş olmasına karşın resmi formalitelerin 1948 yılında tamamlandığı düşünülebilir. Kocaeli Yüksek Tahsil Talebe Derneği’nin merkezi tüzükte görüldüğü üzere Halkevi’dir. Derneğin siyasetle uğraşmadığı özellikle tüzükte yer almıştır. Olağan Genel Kurul tarihi olarak tüm öğrenci üyelerin kentte olacağı Ağustos ayı belirtilmiştir. KYÖD Kurucu Başkanı Orhan Demirağcı İzmir doğumlu olup, babası Gar Müdürü idi. Baro başkanlığı Kocaeli Yüksek Öğrenim Derneği Kurucular Kurulu. Necmi Onur, Nihat Türel, Kemal Koç, Behçet Tınaztepe, Orhan Demirağcı, Aydoğan Demirsoy yaptı. 10 Nisan 2004 günü bir süredir yaşadığı İstanbul’daki evinde 83 yaşında vefat etti. Vasiyeti üzerine 11 Nisan 2004 günü İzmit Bağçeşme Mezarlığı’na defnedildi.

Demirağcı ve ekibinin 1949 yılında ilk kez yayınladığı 12 sayfalık Pişmaniye Dergisi tam yaşlarına uygun güldürü formatındaydı. Bu çizgi daha sonraki Pişmaniye dergilerinde de izlenecekti. Ayda bir Adapazarı’na gider kaymakam, belediye başkanı ve il genel meclisi üyelerini ikna turlarına çıkarlardı. Bütün ilçelerden Kocaeli Yüksek Tahsil Talebe Cemiyeti’ne düzenli ödenek çıkartırken sağladıkları kaynakla İstanbul’da bir yurtta kontenjan ayarladılar. Fakir arkadaşlarını orada barındırıyor, yemek ihtiyaçlarını da karşılıyorlardı.

Seçilmiş ilk başkan Duyun-ı Umumiye İzmit Müdürü Hüseyin Bey’in oğlu Nihat Türel olacaktı. O günleri şöyle hatırlıyor: “Çok partili yaşama henüz girmiş ülkemizde sanki politikanın provalarını yapıyorduk. Gönüllerimizdeki kültür aşkını İzmit’imizin sosyal dokusuna işlemek istercesine yorulmadan, bıkmadan çalışıyor, olanaklardan yoksun genç arkadaşlarımıza üniversite öğrenimi için yardım kampanyaları açıyorduk. Konserler, Pişmaniye Geceleri, daha nice etkinlikler. Gençliğin ve mütevazi İzmit sosyetesinin dilindeydik. Vali, Belediye Başkanı, SEKA Müdürü gibi kentin ileri gelenleri, ilçe kaymakamları ve belediye başkanları ile ilişki içindeydik. Böylece Kocaeli’de, köyde bucakta üniversiteye gidemeyen lise mezunu genç arkadaşlarımıza burs sağlıyorduk. Karşılığında yıllar sonra aldığımız minnet dolu sözler idealist uğraşlarımızın en zengin ödülleriydi. Seka salonlarında düzenlenen Pişmaniye Geceleri uygar yaşamdan izler taşırdı.”

İzmit ve çevresinin o yıllarda tek avukatı ve İttihat ve Terakki’nin Bölge Başkanı olan dedesi (annesinin babası) Halil Bey’in izinden giden Türel, Hukuk Fakültesi’nin üçüncü sınıfında okurken KYÖD Kurucu kurulunda yer almış, bir yıl sonra başkanı olmuştu. Derneği kurarken amaçları yeşillikler içindeki İzmit’te bir medeniyet yaratmaktı. Nüfus 14-15 bin kadar, evler bahçeli. İki yıl kadar görev yapan Nihat Türel bir Pişmaniye Balosu sonrası görevi Selahattin Saraçoğlu’na devretti ve yüksek lisans için yurtdışına çıktı. Bıraktığında üye sayısı 100’e ulaşmıştı. 1950 Başkanı Prof. Dr. Ali Namık Şener, 1926 yılında dönemin İzmit’in en büyük tütün tüccarı İsmail Şener’in (Kara İsmail) ve Saniye Hanım’ın büyük çocuğu olarak bahçeli bir evde doğdu. Derneğin yaptığı araştırmalara göre Kocaeli’de 1938 yılında yükseköğrenim gören kişi sayısı 27 iken 1950 yılında 130 kişiyi geçmişti. Derneğin en büyük gelir kaynağı her yıl İzmit Belediyesi’nden aldığı 5.000 TL ve Özel İdare’den gelen 3.000 TL idi. Seka ise ücretsiz salon tahsis eder, baskı işlerini yapardı. “Pişmaniye Gecesi” olmak üzere sosyal faaliyetlerden de epey gelir olurdu. Gelirlerin tamamı mezuniyetten sonra geri ödemek üzere öğrenci bursu olarak dağıtılırdı.

1 Ocak 1950 tarihinde dernek (kendisi de İzmitli olan lise müdürü Gündüz Akbıyık, Nuri Özdoğan ve 1976-78 Kocaeli Baro Başkanı Avukat Turgut Kayı Hasibe Hanım öğretmenlerin katılımı ile) olağanüstü genel kurul yaparak oybirliği ile adını ve tüzüğünü değiştirerek “Kocaeli Yüksek Tahsil Talebe ve İzmit Lisesinden Yetişenler Derneği” adını aldı. Yönetim Kurulu üyeleri üç lise öğretmeni ile dört yükseköğrenim öğrencisi olmak üzere yedi kişiden oluşmaktaydı. “Hiçbir zaman takdir edilmeyi düşünmedik ve düşünmeyeceğiz de, yeter ki başarılı olalım” diyerek kendilerini ifade ediyorlardı.

O zamanlar Adapazarı henüz ayrılmadığı için derneğin çalışma alanı içindeydi. Ama elliyi biraz geçkin üye sayısı Adapazarı il olunca kırk küsura düştü. Sakaryalılar Derneği’nin bir benzerini kurdular. Ankara’da okuyan üye çok az idi. Çoğunluğu İstanbul’da okuyordu. O zamanlar İzmit-İstanbul D-100 Karayolu yoktu, öğrenciler hep trenle gider gelirdi.

Turgut Kayı başkanlığı döneminde, İl Özel İdaresi katkısı ile Beyazıt Vezneciler’de bir yurt kiralayarak olanağı olmayan öğrencilere barınma olanağı sağlamıştır. Viran bir bina olmasına rağmen iş görüyordu, ayrıca dernek 20 lira burs veriyordu. Burslar karşılığı taahütname alınırdı, amaç bir döner sermaye yaratmaktı ancak başarılı olunamadı. Dernek binası Yemeniciler Sokak’ta 3x4 m bir odada, tam bir yokluk içinde küçük bir masa ve tabeladan ibaretti. Zaten öğretim döneminde İstanbul’da olunduğu için yaz aylarında açılırdı. 08.11.2013 günü vefatının ardından cenazesi, 9 Kasım Cumartesi günü, öğle namazını takiben Fevziye Cami’nden kaldırıldı.

1954 yılı sonuna gelindiğinde görünmektedir ki çok sayıda fakir öğrenciye yüksek tahsil olanağı sağlayan dernekten belli miktarda yardım alan öğrenciler eğitimleri sonrası hayata atılmaları ile birlikte bir kişi hariç olmak üzere taahhütlerini yerine getirmişler böylece yeni öğrencilere destek olanağı sağlamışlardı. 1955 yılında Bizimşehir ve Hürsöz gazeteleri derneğe yardım olarak Vilayet Bütçesi’nden düşük miktar ayrılmasını sert sözlerle eleştirerek Belediye ve Vilayet bütçelerinden kesinlikle derneğe yer verilmesi gerektiğini vurgulamaktaydılar. Vilayet’in derneğe düşük katkıda bulunmasının bu denli eleştirilmesi sonrası Belediye, Yüksek Tahsil Cemiyeti’ne 10.000 TL yardım kararı almıştı.

1960-1962 dönemi başkanı Yıldırım Aktuğlu o günleri şöyle özetlemektedir: 1960’ın ilk aylarında gerginlik artmıştı. Bu sırada ortaya Vatan Cephesi kavramı çıkarıldı. Özellikle öğrenci derneği başkan ve yöneticilerinin bu cepheye katıldıklarını belirten telgrafları çok önemseniyordu. Kocaeli Yüksek Tahsil Talebe Cemiyeti’ne de bu yönde baskılar yapıldı ama boyun eğilmedi. Ancak bunun sonuçları olacaktı. Dernek merkezinde ahşap beş sandalye, kırık dökük bir masanın üzerinde yığın halinde bursiyerlerin noterde yaptırdıkları borç senetleri vardı. Bankada hiç para yoktu. Burs almak isteyen öğrenciler kapıdaydı. Kötü haber tez geldi. İzmit Belediye Meclisi derneğe verilecek 10.000 lirayı bütçeden çıkartmıştı. İl Başkanı’ndan da Aktuğlu’ya Tanganika’ya dönüşsüz bilet alması mesajı gönderilmişti.

30 Temmuz 1960 gecesi Ankara Devlet Konservatuarı mezun ve öğrencilerinden oluşan bir orkestra, koro ve tiyatro grubu, bir konser vermiş ve ilgi ile takip edilmişti. Konserin açılış konuşmasını Vali Hüsnü Başar yaparken ardından bir kurmay binbaşı ve Kocaeli Yüksek Tahsil Derneği Başkanı konuşmuştu. Bu da idareye askerlerin müdahalesine rağmen, derneğin kentteki etkinliğini koruduğunu göstermektedir.

Yönetimi Yıldırım Aktuğlu’dan devralan Erol Ayanoğlu ve ekibi, önceki yönetimler gibi vilayet işbirliği ile köylere hizmet götürmeye, üniversite öğrencilerine burs vermeye devam ettiler. Ancak parasal KAYNAKLAR her zamanki gibi kısıtlı idi. Tiyatro gösterileri ve gezilerin yanı sıra buldukları çözümlerden biri de İstanbul seferlerini yapan iki firmadan öğrencilere yarı fiyatla seyahat olanağı yaratmaktı.

KYÖD tarihinin önemli ögelerinden Ayça adlı, kültürel içerikli aylık derginin ilk sayısı bu dönemde yayınlandı. Ünlü edebiyat dergisi Varlık, Ayça’dan övgüyle bahsediyordu. Dergi, olanaksızlıklar nedeniyle Badoğlu döneminde Belediye Başkanı Leyla Atakan’ın “Atatürk ve Kadın” başlıklı yazısının da yer aldığı 10. Özel Atatürk Sayısı ile yayın hayatını sona erdirdi.

Daha sonraları 1983-85 Kocaeli Baro Başkanlığı ve Doğru Yol Partisi il başkanlığını yapan dönemin KYÖD 2. Başkanı Av. Hayrettin Çetinkaya anılarını şu şekilde aktarıyor: İstanbul’da MTTB’de talebe dernekleri toplantısı vardı. KYÖD adına ben katıldım. O zamanlar MTTB karma ama CHP ağırlıklı bir yapıya sahipti. Yönetime her ilden adam alacağız dediler. Beni de ağzı laf yapar diye listeye alacaklardı ama yönetimde 60-70 kişi, hiç olur mu? Kongre Hilton’un arkasındaki Spor Sergi Salonu’nda idi. Ortaya 50-60 aday listesi çıktı.

Bu arada beni yurttan çağırdılar, seçim sonuçları ne oldu bugün bile belli değil.” 1963 yılı Ağustos ayı Akmeşe Şenlikleri için Tiyatro kolu Atilla İlhan’ın “Aykırı” adlı oyununu hazırlamıştı. Oyunu sahneleyen KYÖD’lü gençler ise kendi paralarını kendi ceplerinden ödediler. Toplanan para ise sayılarak köy bütçesine aktarıldı. Sonradan öğrenildiği üzere Halk Eğitim Merkezi müdürü yaptığı araştırma sonucunda köylülerin gençleri ne kadar sevdiğini valiliğe rapor etmişti. 1964 yılında derneğin Ankara’da bir şubesi kurulmuş olup şube Genel Merkeze bağlı çalışmaktaydı. Ankara’da şube açılmasının amacı başkentte yüksek tahsile devam İzmitlilere yardım etmek ve sosyal faaliyetlerde bulunmaktı.

O yıllarda milli bayram ve kurtuluş günü kutlama programları vilayette yapılırken KYÖD bu toplantılara mutlaka katılırdı. Bir 28 Haziran İzmit’in Kurtuluşu programında KYÖD’ün de konuşma yapması kararlaştırılmıştı. Ancak Başkan, Anıçok’tan konuşma metnini vermesi istenince, vermemiş ve konuşmasını yapmıştı. Metinde “Bir ülkede ekonomik bağımsızlık yoksa tam bağımsızlıktan söz edilemez” ifadesi vardı.

Anıçok anılarına şöyle devam ediyordu: Arkadaşlarıma Kocaeli Yurdu yapmalıyız düşüncemi açınca tepki aldım. Boyumuzu aşardı ama ben başlamak bitirmektir diye düşünüyordum. Bütün arkadaşlar bu çalışmada olağanüstü çaba gösterdiler. Önce Vali Yardımcısı Münir Raif Güney’e sonra Leyla Atakan ablamıza anlattım. İkisi de coşkuyla karşıladı. Önce spor salonunda İzmit’teki tüm dernekler, sendikalar, devletin belirli kurum ve yöneticileri, fabrikalar, muhtarlar gibi çok katılımlı toplantılar düzenledik. 1964 yılında Yurt Yapma Kampanyası’nı gerekçeleriyle birlikte anlattık sonra çalışmaları yürütmek için bir komite kurduk. Belediye Başkanı Enver Atafrat ile Ankara’ya giderek Milli Eğitim Bakanı ile görüşüp derdimizi anlattık ama yardım alamayınca İzmit’e döndük.

Belediye bütçesinden 35-40 bin lira talep ettim. Atafrat kendi yetkisi ile 20 bin lira verebileceğini daha fazlası için belediye meclis kararı gerekir dedi ve bana meclis üyelerini projeye inandırmam gerektiğini belirtti. Belediye encümeninde Adalet Partili Tahsin Marmara’nın sözü geçiyordu. Kendisiyle 2kez görüştüm. Sağ elini omzuma koyarak ‘Yeğenum sen 40 bin lirayı cebinde bil’ dedi. Çok sevinmiştik. Hemen salona girdik, ben ve arkadaşlarım dinleyici olarak arka sıralara oturduk. Oturum açıldı, gündem KYÖD’e gelince sanki bir başka Tahsin Marmara konuşmaya başlamıştı. Efendim KYÖD ne demekti, yurt ne demekti, yurt açıp yeni komünistler mi yetiştirecektik gibi dernekteki yöneticiliğim süresince kimseden duymadığım sözleri dinledik.”

Ertesi gün üzgün Belediye Başkanı taahhüt ettiği 20 bin lirayı verdi. Ayrıca İstanbul Belediyesi’ni arayarak belediyenin elindeki birçok arsayı görmemizi sağladı. 19.05.1965 günü valilikçe yurt için bir kampanya açılmasına izin verildi. O günlerde fabrika ve ticari kuruluşlardan çok büyük destek gördük. Bunların başında Seka, Goodyear ve Pirelli vardı. Bizim için asıl önemli kaynak Kocaeli halkı idi çünkü onların çocukları yurtta kalacaklar, eğitimlerini sürdüreceklerdi. KYÖD böylece ilk kez Kocaeli halkı ile doğrudan ilişkiye geçiyordu. Oturup her haneye mektup yazıp her haneden 1 lira istedik.

Kimi arkadaşlarımız evlerden kovuldu, kimi çok iyi karşılandı, kimini köpek ısırdı ama kampanya amacına ulaştı. Elbette toplanan miktar yurt yapımını karşılamaktan uzaktı. Daha sonra 1965 yılında Beyazıt Soğanağa cami bitişiğinde yaklaşık 36.000 TL’ye kiralanarak tefriş edilen beş katlı, 55 kişilik binada ilk kez Yılmaz Kanbak döneminde 1966-67 eğitim yılında Kocaeli Yüksek Öğrenim Yurdu adı ile açılmış oldu. Kayıt yaptırmak isteyenler bir gün önceden kapıda bekliyorlardı.”

1968-69 Başkanı Cemal Badem, KYÖD’le İzmit Lisesi 2. sınıfındayken 1965’te Yurt Açma Kampanyası için zarf dağıtarak tanıştı. Liseyi bitirdiğinde üye oldu. Seçildiklerinde derneğe ilk defa telefon bağlattılar. Böylece Ankara Şubesi ve İstanbul Yurdu ile iletişim hızlanmıştı. Dernek, orta öğrenim öğrencileri için kurslar düzenlemiş, köylerde eğitici filmler gösterilmesini sağlamıştı. Kullar Köyü’nde bir okuma odası açmış ve okula bir Atatürk büstü hediye etmişti. Tiyatro Kolu köylerde uzun süreli oyunlar oynuyordu. 1968 yılı içinde toplanan yönetim kurulu Cemal Badem, Ömer Türkçakal, Feridun Eskin’e İstanbul’da açılması arzu edilen öğrenci yurdu için görev veriyordu. Dernek çabalarına Vali Hüseyin Meydanoğlu, İl Genel Meclisi Üyeleri ve Milletvekili Sedat Akay da destek olmuş ve İl Genel Meclisi’nce İstanbul’da alınacak arsa bedelinin Özel İdare tarafından ödenmesi karara bağlanmıştı.

İstanbul Vakıflar Müdürlüğü’ne ait arsanın satın alınması sonrası inşaat için kentte büyük bir yardım kampanyası açıldı. Beş katlı binanın zemin katındaki altı dükkan yurdun bakımına katkı sağlayacaktı. Türkçakal, 1968-1969 yıllarında Vali Ertuğrul Ünlüer ve İl Genel Meclis Üyesi Erol Köse’nin de katkıları ile Fındıkzade Kocaeli Yurdu’nun arsasının temininde ve temel atımında rol aldı. 30.04.1971’de KYÖD’lüler ve Kocaeli protokolünün katıldıkları törenle Fındıkzade Yurdu’nun temeli atıldı. Ömer Türkçakal 26.03.2009 günü vefat etti. Kemal Ünal ve Nadir Birok döneminde yapımı tamamlanan Çapa Tıp Fakültesi yakınındaki 300 öğrenci kapasiteli Fındıkzade Kocaeli Yurdu, 28.03.1972 tarihinde teslim edilmesiyle Cumhuriyet Bayramı’nda öğrenci kabulüne başladı. Fındıkzade Yurdu’nun tamamlanması ile birlikte Soğanağa’daki yurt boşaltılmıştı.

Başkan Birok, 1972 yılında İzmit Orduevi’nde düzenlenen Pilav Günü ve 30 Ağustos 1972 konuşmalarında şöyle sesleniyordu. “Derneğimiz Atatürk İlke ve İnkilaplarını, laikliği sonuna kadar savunan, Cumhuriyet ve demokrasiye yürekten bağlı gençlerden oluşmakta olup partiler üstü bir konuma sahiptir.” Fakat bu konuşma ile KYÖD’ün yurdu doğrudan işletme talebi kadük edilerek, politik baskıların da etkisi sonucu KYÖD, Vali Ertuğrul Ünlüer tarafından 15.09.1972 günü kapatıldı. Yurdun temelini atan Vali bu kez ironik şekilde KYÖD’ü kapatmıştı. Bir buçuk yıl kapalı kalan KYÖD, başkanlarının ve ileri gelenlerinin Vali Ertuğrul Ünlüer’e kararlı baskıları sonucu derneğin isminin Kocaeli Yüksek Öğrenimliler Derneği’ne dönüştürülmesi ve üyelerinin yarısı öğrenci, yarısı mezun olma kaydı ile 1974 yılında Saim Anıçok ve arkadaşlarınca açılmasına izin verilmişti. Dernek, böylece faaliyetini 12 Eylül darbesine kadar sürdürdü ve darbeyle birlikte tekrar kapatıldı.

Böylece KYÖD onüç yıl boyunca sessizliğe gömüldü. 1993 yılında 57 kurucu üye tarafından Sapanca ve Seka Kampı’nda düzenlenen piknikler sonrası kentte KYÖD rüzgarları esmeye başlamıştı. Vali Nehrozoğlu, Büyükşehir Belediyesi Başkanı Sefa Sirmen ve Özgür Kocaeli gazetesi sahiplerinden Cevat Çetin destek verenler arasındaydı. Böylece13 Ocak 1993 tarihinde KYÖD üçüncü defa ancak bu kez mezunlar derneği olarak küllerinden doğmuştu. Kısa sürede Radyo KYÖD ve Kocaeli Yüksek Öğrenim Vakfı kuruldu. KYÖV Arızlı mevkiinde KYÖD İlköğretim Okulu’nu öğrenime açtı. Geçtiğimiz yıl ise lise bölümü hizmete açıldı.

7 Ağustos depreminden kendisine sorumluluk çıkaran KYÖD, Arama-Kurtarma ekibini kurarak Kocaeli Sivil Savunma Müdürlüğü ile iş birliğinde Ulusal Medikal Arama ve Kurtarma Ekipleri’ne öncülük yapmış, eğitimlerine katkı vermiştir. Öğrenci üyelere yönelik “Genç KYÖD”ün yanı sıra “KYÖD Spor” özellikle futbol alt yapısı üzerine uzmanlaşmış, kendi kategorisinde çok sayıda şampiyonluklar kazanmıştır. KYÖD çalışma gruplarıyla projeler üretirken, Atatürk’ün gösterdiği çağdaş yolda ilerlemeye devam etmiş olup enerjisi ile yeni hedeflere koşmaya devam etmektedir.

KAYNAKÇA

F. Yavuz Ulugün, “KYÖD – Kocaeli Yüksek Öğrenim Derneği” (1948-1998), Uluslararası Orhan Gazi ve Kocaeli Tarih Sempozyumu, V, Kocaeli, 2019, Türk Yolu, Bizim Şehir, Hürsöz.

F. Yavuz ULUGÜN