Müftü, Milletvekili
Hüseyin Hüsnü Işık 1879 yılında İzmit’in Gebze ilçesinde doğdu. Kemahlı Selim Ağa’nın oğludur. İlk ve orta öğrenimini Gebze’de tamamladı. 1900 yılında İstanbul’da Fatih Medresesi’nde, Tokatlı Şakir Efendi’den ders görerek, müderrislik icazeti aldı. Meşrutiyet Dönemi’nde, 8 Şubat 1910’da Gebze Müftülüğüne atandı. 1912 yılında dini hizmeti ifa ettiğinden askerlikten muaf tutuldu. Hüseyin Hüsnü Efendi, İttihat ve Terakki Fırkasına yakınlığından dolayı Kamil Paşa hükümeti döneminde 20 Aralık 1912’de görevinden alınsa da 23 Temmuz 1913’te tekrar aynı göreve getirildi. 17 Mart 1919’da ise bu kez Damat Ferit Hükümeti tarafından görevinden alındı. Milli mücadele döneminde Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti’nin kuruluşundan sonra Gebze’de açılan şubenin başkanlığına seçildi. 23 Nisan 1920’de TBMM’nin açılışından sonra, 28 Haziran 1920’de Üsküdar livası adına Gebze’de yapılan seçime İstanbul milletvekili olarak katıldı ve 7 Temmuz 1920’de Meclise girdi. Hüseyin Hüsnü Efendi, Meclis içinde 1921’de kurulan “Anadolu ve Rumeli Müdafaa-ı Hukuk Grubu”, 1922’de ise “İkinci Grup” üyeleri arasında yer aldı. Mecliste önce İrşad, sonra da Şer’iye, Evkaf ve Tapu Kadastro komisyonlarında çalıştı. Bir süre, İçtüzük Komisyonu’nun çalışmalarına katıldı. Hüseyin Hüsnü Efendi, Lozan Konferansı’nda itilaf devletlerinin aldığı kararı reddeden ve Musul meselesinin geçici çözümüne dair takrir veren üyeler arasındaydı. Milletvekilliği 1923’te sona erince, Gebze’ye dönerek 1935 yılına kadar ticaretle meşgul oldu. Kendi talebi üzerine 28 Kasım 1935’te Çatalca Müftülüğü’ne atandı. Çocuklarının eğitiminden dolayı tayinini İstanbul’a aldırmak isteyince, 25 Aralık 1943’te Kartal Müftülüğüne getirildi. 31 Mart 1949’da emekliye ayrılarak Gebze’ye döndü. Evli ve dört çocuğu olan Hüseyin Hüsnü Efendi, 24 Şubat 1961 tarihinde vefat etti.
KAYNAKÇA
BOA.ŞD., 2818-24; Fahri Çoker, Türk Parlamento Tarihi, Milli Mücadele ve TBMM I. Dönem 1919-1923, TBMM Vakfı Yay., Ankara,C. I, s. 303,307; C. II, s. 808-810; C. III, s. 508; Sadık Albayrak, Son Devir Osmanlı Uleması, C. III, İBB Kültür İşleri Daire Başkanlığı Yay., İstanbul 1996, s. 124.
Ayşegül YILMAZ