Kaymakam

Osman Nuri Yılmaz, 1935-1938 yıllarında Gebze’de, 1938-1943 yılları arasında Lapseki’de kaymakamlık görevlerinde bulunmuştur. Çalışma arkadaşı olan Ali Haydar Aydın’ın tarifi ile milli değerlere bağlı, düzgün, çalışkan ve duygusal biridir.

1935 yılında Romanya’dan gelen Yakup Demir’in tarihi evler hakkındaki söylemi şöyledir: “Romanya Köstence Nazım Vapuru ile Derince’ye geldik. Akmeşe, Tütünçiflik, Yalova ve Karamürsel’in şehir ve köylerine yerleştirildik. Oradan Gebze Osman Yılmaz Mahallesi’nde yapılan evlere yerleştik. Bazı aileler kura çekiminde çıkan evleri birbiriyle değiştirdi. Yapılan evler emsaldi ve çok güzeldi. Mahalleyi kısa bir zaman içerisinde toplayıp derledik. Yalnız cami yapımında geç kaldık. Sabri amca tarafından hibe edilen bugünkü Tatar Camii sizlerin söylemi ile Osman Yılmaz Camii’nin yapımına 1971 yılında başlanıp 1974 yılında tamamlandı ve açılışa Belediye Başkanı Ziya Fırat da katılmıştı.” Komisyon üyesi ve öğretmen olan Haydar Aydın ise mahalle yerleşimini evlatlarına yazdığı mektupta daha detaylı anlatıyor. 1924’te Romanya’nın istimlâk kanununu yürürlüğe sokması sonrası Türklerin yoğunlukta yaşadığı Dobruca bölgesine Ulahları yerleştirmişlerdir. Haydar Aydın, Dobruca Türkleri tarafından düzenlenen programda 1933’te Brüksel Büyükelçisi Hamdullah Suphi Tanrıöver Bey ile görüşüp tanıştıklarına değinmektedir. Nazım Gemisi ile son kafile olarak 12.12.1935 tarihinde İzmit’e geldiklerini, hepsinin özlediği Türkiye’ye kavuştuklarını belirtmiştir. Ocak 1936’da Akmeşe ve köylerine yerleştiklerini, Kemal Öz zamanında belediyenin alındığını ama o zaman Akmeşe ve köylerindeki komşularının toparlanıp kendisine gelerek orada yapamadıklarını ve kendisinin de köylerde incelemelerde bulunduğunu, üzüm bahçeleri ile meşhur olan Gebze’yi beğendiğini anlatıyor. Dönemin Kocaeli Valisi Hamit Oskay ile İzmit Belediye Başkanı Kemal Öz’ün yardımlarıyla komşularla birlikte Gebze’ye göç edildiğini ve kendilerine iki yer sunulduğunu, bunlardan birinin bugün yerleşilen ve sonradan Osman Yılmaz olarak anılacak olan yer olduğunu, diğerinin de Yazı semti olduğunu ve bu iki yer arasında tercih yaptıklarını anlatıyor.

“Osman Yılmaz başkanlığında bir toplantı yapıldı. Toplantıya kaymakam, Belediye Başkanı Ahmet Eldem ve katipler katıldı. Birçok konunun konuşulduğu toplantıda ayrıca mahallenin ismi üzerine de konuşuldu. Göçmen mahallesi ve Tatar mahallesi olması gibi isim önerileri yapıldı ama bu teklifler kabul edilmedi. Göçmenler yerleştirilmeden önce Gebze Kaymakamı Osman Yılmaz, bütün göçmenleri toplayıp onlarla konuştuğunu, sıkıntılarını dinlediğini, inşaatlara başlandığında ise kendisinin inşaatları takip ve kontrol ettiğinden bahsediyordu. Ben de tüm bu durumları göz önünde bulundurarak komisyona mahallenin adının Osman Yılmaz olmasını teklif ettim ve oy birliği ile mahalleye Osman Yılmaz adı verildi. Bunu duyan Osman Yılmaz duygulanıp, gözyaşlarını tutamadı ve şu sözleri söyledi: ‘Demek ki beni yaşatmak istiyorsunuz.’ 1938’de Lapseki kaymakamlığına atandığını duyduk. Sonradan irtibatım kesildi.”

Resul ORMAN