İzmit Orman İşletme Müdürlüğü

Osmanlı döneminde, ormanların “Cibal-i Mübaha” olarak herkesin istifadesine açık kılındığı bilinmektedir. Ormanlara ilişkin ilk düzenleme, Tanzimat Fermanı ile birlikte 1839 yılında Ticaret Nezaretine bağlı “Orman Müdürlüğü”nün kuruluşu ile başlar. Hizmetleri sınırlı ölçüde olan Orman Müdürlüğü, bu dönemde daha çok ordunun ve sarayın orman ürünlerine olan ihtiyacını temin etmiş, padişah ve yakınındaki zevatın avlanmalarına ortam sağlayıcı faaliyetlerde bulunmuştur. Cumhuriyet dönemi ile birlikte bu durum değişmiş, ormanlarımızın korunması, geliştirilmesi ve organize bir şekilde teknik icaplara göre işletilmesi için 4 Haziran 1937 tarih ve 3204 sayılı Orman Umum Müdürlüğü Teşkilat Kanunu ile hükmü şahsiyete haiz katma bütçeli bir kamu idaresi olarak “Orman Umum Müdürlüğü” kurulmuştur. Orman Genel Müdürlüğü, 1960’lı yıllardan itibaren Anayasa’da yer bulan ormancılık ilkeleri ve bakanlığın politikaları çerçevesinde; başta ormanların korunması, geliştirilmesi ve sürdürülebilir bir anlayışla işletilmesi için, ülke orman kaynaklarını en iyi şekilde yöneten, ülkeye ve insanlara hizmet eden kurumsal bir yapıya ulaşmıştır.

İzmit Orman İşletme Müdürlüğü, 1 Ekim 1943 tarihinde İstanbul Orman Bölge Müdürlüğü’ne bağlı olarak kurulmuş olup, 29 Ekim 1958 tarihinde İstanbul Orman Bölge Müdürlüğü’nden alınarak yeni kurulmuş olan Adapazarı Orman Bölge Müdürlüğü’ne bağlanmış ve halen de Sakarya Orman Bölge Müdürlüğü’ne bağlı olarak çalışmalarına devam etmektedir. İzmit Orman İşletme Müdürlüğü Akçaova, Gebze, İzmit, Kandıra, Taşköprü, Ağaçlandırma, Kefken Eğitim Merkezi, Gölcük, Karamürsel, Suadiye ve Yuvacık Şefliği olmak üzere faaliyetlerini yürütürken 1 Haziran 1990 tarihinde Gölcük Orman İşletme Müdürlüğü’nün kurulmasıyla Gölcük, Karamürsel, Suadiye ve Yuvacık İşletme Şeflikleri ayrılarak Gölcük Orman İşletme Müdürlüğü’ne bağlanmıştır. Yeni kurulan işletme şeflikleri ile birlikte İzmit Orman İşletme Müdürlüğü, İzmit (1943), Gebze (1943), Mollafenari (2010), Kandıra (1943), Akçaova (1945), Taşköprü (1946), Körfez (1992), Kefken (1993), Dilovası (1995), Kadastro-Mülkiyet (2005), Uzuntarla (2011), Hereke (2011) ve Ağaçlandırma (2012), Derince (2014) ve Kargalı (2014) şefliklerini bünyesinde toplayarak çalışmalarını sürdürmektedir.

İzmit Orman İşletme Müdürlüğü Marmara Bölgesi’nin doğusunda 40-41 kuzey paralelleri ile 28-31 doğu meridyenleri arasında bulunmaktadır. İşletme merkezi, Asya ile Avrupa arasında önemli kara ve demiryolunun geçtiği sahada kurulmuş ve önemli bir endüstri ve ticaret merkezi olan Kocaeli ilinin İzmit ilçesindedir. İzmit Orman İşletme Müdürlüğü’nün sınırları; Kuzeyi: Karadeniz ve Şile Orman İşletme Şefliği; Doğusu: Adapazarı ve Karasu Orman İşletme Müdürlükleri; Güneyi: Gölcük Orman İşletme Müdürlüğü, Marmara Denizi ve Sapanca Gölü; Batısı: İstanbul OBM Kanlıca Orman İşletme Müdürlüğü şeklindedir.

İzmit Orman İşletme Müdürlüğü’nün koru ormanlarındaki asli ağaç türleri kayın, meşe, karaçam, sahil çamı ve radiata çamıdır. Tali ağaç türleri olarak kızılağaç, dişbudak, gürgen, titrek kavak vb. karışık olarak bulunmaktadır. Koruya tahvil işletme sınıfındaki ormanlarda ise meşe, kestane, kayın ve gürgen türleri saf meşcereler oluşturmaktadır.

KAYNAKÇA

Orman Genel Müdürlüğü, 1839-2009 Geçmişten Günümüze Ormancılık, Ankara, 2009; Orman Genel Müdürlüğü, Orman Varlığımız, Ankara, 2006; Resmî Gazete, 18 Şubat 1937, Sayı: 3537, s.7687-7695; Resmî Gazete, 8 Eylül 1956, Sayı:9402, s. 15529-15537;https://sakaryaobm.ogm.gov.tr/Sayfalar/isletmeler/IzmitIslMud. aspx (29.04.2021)

Resul NARİN